کد مطلب:211433 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
ساختمان دل
فرمود ای مفضل كی دل را در میان سینه قرار داد و پنهان كرد و پیراهنی اطراف آن پوشانیده كه به پرده دل معروف است و دنده ها را بر بالای آن قرار داد تا از دو طرف دل را حفظ كند و روی دنده ها پوست و گوشتی رویانید تا از خارج به دل آسیبی نرسد و موجب جراحت آن نگردد.
ای مفضل در حلق دو منفذ قرار داد یكی برای بیرون آمدن صدا و نفس باشد دیگر حلقوم است و متصل است به معده و غذا را به معده می رساند و بر حلقوم سرپوشی قرار داده كه در هنگام خوردن طعام مانع از رسیدن غذا به ریه می گردد كه سبب هلاكت انسان می شود چه اگر سر ذره ای غذا یا آب در قصبة الریه برود سبب سرفه ی دائم می گردد و موجب خفگی می شود.
فرمود ای مفضل كی شش را بادبزن دل قرار داده كه پیوسته در حركت است و آن را سستی به هم نمی رسد و بازنمی ایستد برای آنكه حرارت در دل جمع نشود تا آدمی را تلف سازد.
فرمود ای مفضل كی برای منافذ بول و غایط مانند بندها كه در میان كیسها می باشد قرار داده كه هر وقت بخواهد بر هم آورند و جمع كنند و هر وقت بخواهند و اراده كنند بگشایند تا آن فضلات از دو مخرج دفع گردد و اگر این قدرت و صنعت تعبیه نشده بود دائم این آب جاری می شد و زندگی را تلخ می كرد و عیش را فاسد می ساخت - آدمی چقدر باید از این نعمتهای خفیه الهی شكر كند هر اندازه وصف این نعم را بخواهیم بنمائیم امكان احصاء ندارد.
«یكی از اطبای بزرگ یهود كه در قرون ماضیه می زیسته گفته است كه من خدا را از آنجا شناختم كه به آدمی مشك آبی داده كه دهنه آن در پائین قرار دارد و منافذش
[ صفحه 294]
باز است و آب آن نمی ریزد هر وقت اراده كنند جاری می شود و هر وقت اراده كنند بسته می گردد و آن مشك همین مثانه است كه دلیل قدرت الهی است.
امام صادق علیه السلام فرمود ای مفضل آنچه را كه مردم از بدن خود نمی شناسند خیلی بیشتر از آن است كه مردم می شناسند و آنچه نمی دانند بیشتر از آن است كه می دانند.
فرمود ای مفضل كی معده را با اعصاب سخت و محكم در نهایت صلابت گردانید و برای آنكه طعامهای غلیظ را هضم كند به این رشته های استوار تعبیه ساخته و در قبال آن جگر را نرم و نازك گردانیده برای آنكه غذای لطیف را جذب و قبول كند تا آنجا هضم دیگری لطیف تر از هضم معده نماید - و آیا اینها دلیل بر قدرت و علم و حكمت و تدبیر و مصلحت خدای علام نیست؟! شكی نیست كه غیر از حكیم دانای توانا كسی نیروی این همه تدبیر علمی و فنی را ندارد.
ای مفضل در حلق دو منفذ قرار داد یكی برای بیرون آمدن صدا و نفس باشد دیگر حلقوم است و متصل است به معده و غذا را به معده می رساند و بر حلقوم سرپوشی قرار داده كه در هنگام خوردن طعام مانع از رسیدن غذا به ریه می گردد كه سبب هلاكت انسان می شود چه اگر سر ذره ای غذا یا آب در قصبة الریه برود سبب سرفه ی دائم می گردد و موجب خفگی می شود.
فرمود ای مفضل كی شش را بادبزن دل قرار داده كه پیوسته در حركت است و آن را سستی به هم نمی رسد و بازنمی ایستد برای آنكه حرارت در دل جمع نشود تا آدمی را تلف سازد.
فرمود ای مفضل كی برای منافذ بول و غایط مانند بندها كه در میان كیسها می باشد قرار داده كه هر وقت بخواهد بر هم آورند و جمع كنند و هر وقت بخواهند و اراده كنند بگشایند تا آن فضلات از دو مخرج دفع گردد و اگر این قدرت و صنعت تعبیه نشده بود دائم این آب جاری می شد و زندگی را تلخ می كرد و عیش را فاسد می ساخت - آدمی چقدر باید از این نعمتهای خفیه الهی شكر كند هر اندازه وصف این نعم را بخواهیم بنمائیم امكان احصاء ندارد.
«یكی از اطبای بزرگ یهود كه در قرون ماضیه می زیسته گفته است كه من خدا را از آنجا شناختم كه به آدمی مشك آبی داده كه دهنه آن در پائین قرار دارد و منافذش
[ صفحه 294]
باز است و آب آن نمی ریزد هر وقت اراده كنند جاری می شود و هر وقت اراده كنند بسته می گردد و آن مشك همین مثانه است كه دلیل قدرت الهی است.
امام صادق علیه السلام فرمود ای مفضل آنچه را كه مردم از بدن خود نمی شناسند خیلی بیشتر از آن است كه مردم می شناسند و آنچه نمی دانند بیشتر از آن است كه می دانند.
فرمود ای مفضل كی معده را با اعصاب سخت و محكم در نهایت صلابت گردانید و برای آنكه طعامهای غلیظ را هضم كند به این رشته های استوار تعبیه ساخته و در قبال آن جگر را نرم و نازك گردانیده برای آنكه غذای لطیف را جذب و قبول كند تا آنجا هضم دیگری لطیف تر از هضم معده نماید - و آیا اینها دلیل بر قدرت و علم و حكمت و تدبیر و مصلحت خدای علام نیست؟! شكی نیست كه غیر از حكیم دانای توانا كسی نیروی این همه تدبیر علمی و فنی را ندارد.